نقد و تحلیل عناصر داستان در ده نمونه از شعرهای روایی معاصر

پژوهش حاضر، به نقد و تحلیل عناصر داستان در گزیده­ای از شعر­های روایی شاعران معاصر اختصاص یافته است. در این پژوهش، پس از مقدّمه که اشاره­ای به اشعار روایی است، مهمترین عناصر داستان: شامل پیرنگ (طرح)، شخصیّت، دیدگاه، فضا و صحنه در ده شعر روایی معاصر بررسی شده است. برخی از این شعر­های روایی دارای پیرنگی ساده­ و بر اساس زمان خطّی، و برخی دیگر پیچیده­اند و بر اساس زمان غیر­خطّی گسترش می­یابند. شخصیّت­های این شعر­ها ساده، تمثیلی و در مواردی پویا هستند و شاعران با توصیفات مستقیم و غیر­مستقیم، آنان را به خواننده معرفی می­کنند. این شعر­ها از زوایای مختلفی چون دانای کل (راوی سوم شخص)، منِ راوی (راوی اوّل شخص) و گفت­و­گو روایت می­شوند و در بعضی از این شعر­های روایی، مکالمه، عنصر درونی متن روایی است. شاعران با توصیف شخصیّت­ها و محیط اطرافشان صحنه­آرایی می­کنند و این توصیفات فضایی کاملاً طبیعی را برای خواننده ترسیم می­کند که زمان و مکان آنها کلّی است.